BIBLIOTECA CIFP AS MERCEDES

Cando o urxente cadra co importante. A Villalta comprometida.

“A indignación común compromete a común reconstrución da dignidade.”

Libro das colunas (2005)

DEBILIDADE

Porque non son soldado nen suicida,

confeso que son débil

e que na miña debilidade

vin os ollos da morte

e tiñan o teu nome, Xerusalén,

un nome amurallado pola destrución.

Confeso que son débil

e que vivo ofuscada polo vicio da razón

que me fai ensoñar un mundo poderoso de xustiza

empezando pola miña propia rúa

e que teño o delirio imperialista

de querer chegar a dominar os que dominan

e denunciar como se esconden por detrás do muro

onde non lamentan nada

porque a dor non lles pertence.

O meu pracer é insultar os seus disparos virtuosos

e maldicer a súa epopea triunfal

consistente en non deixar medrar os nenos

que condenaron a vagar xa para sempre

entre os entullos mesturados cos cadáveres.

Ante a miña blasfemia, como en eco,

ouvín queixarse os deuses,

afeitos a eses templos suntuosos,

torcidos de dor nas cabezas como a miña

embotadas polo afán de liberdade

pedindo non ser tan cruelmente ameazadas pola paz

que se avista cabalgando na razón e na esperanza

cada día que se clama pola paz,

cada vez que o día estoupa.

Hai aínda tantos nenos esperando turno para non nacer

que se agolpan entre as pedras

mentres a voz dun deus escravo

envía lexións de anxos coas botas da milicia enfurecida

repartindo os naipes do seu propio temor.

E eu confeso que son débil,

que son moito máis débil que o odio

máis débil que a pobreza ante a riqueza innegociábel

máis estraña que o hábito vencido da represión.

Por iso pido a paz

pido a paz e un estado popular

para o pobo pobre

débil coma min en Palestina.

Podes atopar este poema en Intifada. Ofrenda dos poetas galegos a Palestina (2003)

As “tres Luísas”.

“Antes era mente. En Ruído xa está no corpo. Por iso fala de roturas. Cáelle o mundo en pedazos que ten que erguer. A música é outra porque aparece ela enteira. (...) En Concreto é xa música rota. Xa non é harmonía como Música reservada, senón disonancia, dispersión, como ese mundo fragmentario.”

Extraído da entrevista que Montse Dopico fixo a Eva Veiga para Abonda con vivir (2024), onde Veiga fala das diferentes etapas da poesía de Villalta.

A Villalta e o “eu”: Música reservada

O oceano e as ondas

Primeiro movimento (Allegro)

Na praia, a través do relóxio roto do sol, acumula-se a substáncia remontando o seu propio peso, riza-se en desexo puro, estremece, e rompe deixando a desvestida pel brillante da água sobre a area.

E outra vez, outra vez, a bandeira ondula un rizo apenas, a visión e imediato olvido para, cansado, esgotar longamente o seu retorno.

Inspirando a ameaza do seu arco, pronúncia o sonido envolvendo-o na sua própria intimidade.

Quizá lembrando-se, en curto impulso volve, e axiña se retira.

E máis ainda, até acadar o círculo do nove.

Asi a vida vai cumprindo, agrupa o horizonte, e perde-se.

Perdendo o perdido retorna e enche o seu peito rouco do nada húmido, que desce e salouca.

Pero afana unha vida renacida e o seu peito, por fin, rememora a melodía, continua esa frase que culmina en estrelas, riza un no e apiana, antes de emprender o regreso.

Que regresa ao lombo de horizontes enchidos e mantén o equilibrio un instante, antes de romper outra vez o infinito, e volver, desvastando o seu ciclo, outra vez, a dormir sobre a area.

Podes atopar este poema no seu libro orixinal Música reservada (1991) ou no libro colectivo Sempre mar. Cultura contra a burla negra (2003).

A Villalta e o mundo: Ruído

MULIER MENSURA

“Por que o artista, que trazou tan habilmente e con tanta verdade as faccións desta muller, non lle deu tamén a palabra? Se o fixese, agora teríamos a Agatarquis de corpo inteiro.

(Erina, século VI a.C.)

IGUAL que un tigre...

Fundida coa selva audaz antropomórfica edificada

codificada constrita construída

onde o Cazador ouvea cazado, tenta apresar-me,

pendura os trofeus sobre a nudez da distáncia

por cima da fraxilidade da vida

sobre a perplexidade dun mundo

pasivo de ensoñación,

inerte de xerminación inviolábel.

Sen consideración pospoño o deber que me guia ao longo

das rúas, como un meridiano anoado á cintura,

e salto.

Salto a rebentar da rua mesma, dun lado ao outro, coa

corda da barca da Raíña dos Mares, impulso un bambán que

se saia das horas.

Estaba o medo, é verdade, agardando nas portas sesgadas,

línguas narrando aos meus pasos contos de caramelo con

serpes de pelo longo, con poutas de carmin ensangrentadas de

parto.

Era unha tentación coa que o medo enchía o útero.

Pero a idade me aperta como un amante que non quere perder-me.

Fuximos

polo extremo do siléncio,

do vento que me aplaca os beizos,

do non existir ao cabo dun camiño esperado,

do botín e da trampa e do botín da trampa.

Igual que un tigre ignora a tigritude:

salta.

Podes atopar este poema no seu libro orixinal Ruído (1995), na escolma de Eva Veiga e Pilar Pallarés Así vou eu, formando parte (2024) e na compilación Pensar é escuro (2023).

A Villalta no mundo: Papagaio

Per amores (fragmento)

A amizade ten flor que rebenta nas paredes,

sobrevive da podremia mutua

e só precisa das fiestras abertas

onde nace e se deita o sol de dentro.

Compartir as cordas de tender a roupa

vibrantes de emoción e necesidade

por aquelas cousas que a auga e a vida

non dá lavado, pola dor que as esfrega

deteriora, volve inúteis

e entón hai que poñelas a secar

ao das bocas abertas, xanelas asustadas.

Non é amor no sentido estrito da palabra

senón amor de luz, esa grande indiferencia

que produce estar ao alcance

porta con porta, vida con vida,

coas cordas frouxas, destensadas

máis e máis a medida que a auga do tempo

amolece o tecido irreversíbel

destes nosos corpos, o único que somos.

Podes atopar este poema no volume orixinal, Papagaio, de Luísa Villalta e Maribel Longueira (2006) e na escolma de Eva Veiga e Pilar Pallarés Así vou eu, formando parte (2024).

CONCURSO DE MICRORRELATOS DE TERROR

BASES DA CONVOCATORIA

Concurso de microrrelatos de “Halloween e Samaín no CIFP As Mercedes” no 2022

Con motivo da celebración do Halloween e o Samaín no CIFP As Mercedes este curso 2022-2023, A Biblioteca do CIFP As Mercedes, o Equipo de Dinamización de lingua galega e o Departamento de Inglés convocan un concurso de microrrelatos no que rexerán as seguintes bases:

1.Temática: Os textos que se presenten terán como tema o Halloween, o Samaín ou ser un microrrelato de terror.

2.Orixinais: Os microrrelatos presentados deberán ser orixinais e inéditos, non deberán ter sido premiados previamente nin deben ser presentados de forma simultánea a outros certames. Cada concursante, que será alumno ou alumna do CIFP as Mercedes durante o curso 2022-2023, pode presentar un único microrrelato a cada categoría.

3.Categorías: Establécense dúas categorías de participación. Unha de microrrelatos en galego e outra de microrrelatos en inglés.

4.Extensión: Os microrrelatos terán unha extensión máxima de 200 palabras.

5.Presentación: Os textos serán orixinais e inéditos e enviaranse, cun Título, o nome do autor ou da autora e o ciclo, curso e grupo que corresponda coa matrícula do alumno ou da alumna, por correo electrónico á seguinte dirección: biblioteca@cifpasmercedes.org. No asunto do e-mail deberá constar: “Concurso de microrrelatos de Halloween” ou “Concurso de microrrelatos de Samaín”.

6.Prazo: O prazo de presentación dos microrrelatos comezará o 19 de outubro de 2022 e rematará o 28 de outubro de 2022.

7.Premios: Haberá un primeiro e segundo premio en microrrelatos en galego e un primeiro e segundo premio en microrrelatos en inglés.

8.Dereitos: A biblioteca terá dereito a reproducir, publicar e difundir os microrrelatos gañadores. As autoras e os autores autorizan a difundir os seus textos na web e nas redes sociais do centro e da Biblioteca do instituto.

9.Xurado: estará composto por membros do equipo da Biblioteca, do equipo de dinamización da lingua galega e do departamento de inglés do CIFP As Mercedes.

10.Criterios: A valoración basearase na orixinalidade, creatividade, calidade literaria e adecuación á temática do concurso.

11.Fallo: O fallo do xurado farase público o día 3 de novembro de 2022, publicándose no Blog e no Instagram da Biblioteca do CIFP As Mercedes.

12.A participación no concurso supón a aceptación destas bases e o incumprimento das mesmas ou dalgunha das súas partes dará lugar á exclusión do concurso.